به چي فک مي کني؟؟ در مورد مسيري که توي اين دوراهي انتخاب مي کني قبلا تصميم گيري شده ... پس خيالت راحت! تو مجبوري به زور زمان جلو بري و جلو بري و بري ... و تو مسيرت خيلي چيزا رو جا بذاري براي اين که برگردي و دوباره نگاهشون کني.

منم مث هدي نمي خواستم بزرگ شم. يعني اصلا احساس مي کردم که نمي تونم بزرگ شم! ميدوني؟ آخه بزرگتر که بشي با يه سري مسائل بايد دست و پنجه نرم کني و يه سياست هاي خاصي بايد داشته باشي که با سادگي و کله شقي من اصلا همخوني نداره و نخواهد داشت ... نمي دونم زمان به من هم ميتونه زور بگه يا نه! اما من با خودم عهد بستم که با زمان بهتر کنار بيام، چون هميشه کنارمه و هميشه هم حق با اونه! عجـــــــب!!

بعد از يه عالمه پر چونگي: تولدت مبارک خالــــه! :*

(منتظر کادوي غير منتظره ي من باش! چقده جو ميدم!!)